De een haat het en de ander kan er geen genoeg van krijgen: Auto-Tune. De software komt op 19 september 1997 voor consumenten op de markt en wordt sindsdien in nagenoeg elke studio gebruikt om onzuivere zang te corrigeren. Toch ontploft het gebruik van Auto-Tune pas écht wanneer artiesten het gaan gebruiken waarvoor het nooit is bedoeld.Het is de Amerikaan Andy Hildebrand die Auto-Tune in de jaren negentig verzint. De wetenschapper is gespecialiseerd in het opsporen van signalen en gebruikt die kennis onder meer voor het zoeken naar olie in de bodem van de oceaan. Andy is naast professor ook een groot muziekliefhebber. Hij besluit die liefde en zijn kennis te bundelen in zijn eigen audiobedrijf. Hij heeft alleen nog een goed product nodig dat zijn bedrijf op de kaart zet.Auto-TuneDie alles veranderende uitvinding wordt Auto-Tune. Er is in de industrie behoefte aan een tool die artiesten kan helpen bij het raken van de juiste noten. Andy weet door zijn achtergrond exact hoe hij dit moet bouwen. Hij ontwikkelt een plugin die de onzuivere zang corrigeert naar de dichtstbijzijnde noot. Een revolutionaire uitvinding die door de industrie gretig, maar in relatieve stilte, in gebruik wordt genomen.Het grote publiek maakt pas kennis met Auto-Tune door Cher. De producers van haar hit Believe ontdekken dat je de software zo kunt gebruiken dat het je stemgeluid vervormt. Het vervormen van stemmen gebeurt dan al jaren met behulp van bijvoorbeeld vocoders, maar zoals de stem van Cher uit de computer rolt is nooit eerder vertoond. Believe wordt een kneiter van een hit, maar zorgt ook voor een flinke discussie: is het gebruik van Auto-Tune valsspelen?T-PainDat vraagstuk weerhoudt andere artiesten er in de jaren die volgen niet van om de tool te gebruiken. Verschillende muzikanten omarmen Auto-Tune, maar de écht grote doorbraak van de plugin komt pas een paar jaar later dankzij een zanger uit Tallahassee, Florida: T-Pain. De jonge R&B-zanger hoort in een commercial de vervormde stem van Jennifer Lopez op If You Had Me Love en raakt in ban van het geluid. T-Pain wil vanaf dat moment nog maar één ding: weten hoe J.Lo dat heeft gedaan. Hij kamt het hele internet uit en gaat van studio naar studio op zoek naar de tool. Hij brandt alle plugins die hij maar kan vinden op cd'tjes en installeert ze thuis op zijn pc om ze uit te proberen. Tot hij eindelijk Auto-Tune vindt. De zanger weet dat dit hem het geluid kan geven dat hem zal onderscheiden van al die andere jonge zangers die proberen door te breken. En die doorbraak komt er. Hoewel daar ook een klein beetje toeval bij nodig is. T-Pain heeft het liedje I'm Sprung geschreven en probeert de track te slijten bij Akon. Die ziet echter helemaal niets in de plaat en stuurt T-Pain én de demo weer terug naar huis. De zanger gelooft zelf wél in het nummer. Hij besluit daarom om de track uit te testen tijdens een avondje draaien in een club. De dansvloer bevestigt zijn vermoedens: I'm Sprung is een hit.Nieuw muzikaal tijdperkT-Pain luidt daarmee het begin in van een heel nieuw muzikaal tijdperk. De zanger wordt al snel door bijna elke artiest gevraagd voor een samenwerking. En met succes: scroll destijds door een willekeurige hitlijst en je komt hem tegen met meerdere noteringen. Ook namen als Kanye West, Lil' Wayne en Black Eyed Peas wagen zich daarna aan het 'T-Pain-geluid'. Hierdoor krijgt Auto-Tune bij het grote publiek toch vooral de naam dat het een tool is om mensen te laten zingen die dit eigenlijk niet kunnen. Dat wordt versterkt door muzikanten die er net zo over denken. Zo zijn er destijds verschillende artiesten die het T-Pain kwalijk nemen dat hij het nieuwe geluid op de kaart heeft gezet. De kritiek is soms zelfs zo stevig dat T-Pain uiteindelijk in een depressie belandt. En uitvinder Andy Hildebrand? Die krijgt ook vaak genoeg te horen dat het zijn schuld is dat de muziekindustrie deze afslag heeft genomen. De wetenschapper is daar zelf behoorlijk nuchter onder: "Ik heb alleen de auto gebouwd. Ik rijd er niet mee aan de verkeerde kant van de snelweg."Foto: ANP
