Met behulp van bijzondere verhalen en voorbeelden leidt Martijn ons rond in de wereld van 'camp'. Daarnaast praat hij ons bij over zijn keuze voor de achtergrondmuziekjes van zijn show.Je hebt mensen met bakken talent, maar zonder platencontract, en je hebt mensen zonder talent die het toch ver weten te schoppen. Legendarisch voorbeeld is Mrs. Miller. Die dame zong zo knettertje vals en zonder enig gevoel voor ritme, dat je het een wereldwonder mag noemen dat er ooit een plaat van haar uitkwam. Tenzij je de vrouw van een rijke industrieel bent en gewoon je eigen opname financiert. Zonder enige vorm van schaamte bracht ze haar misbaksels uit op single en tot overmaat van ramp deelde ze die ook nog eens uit in weeshuizen. 'Alsjeblieft, je doet maar alsof je er blij mee bent!'Ze behaalde er een legendarische status mee, en dat was dus niet omdat ze zo fabelachtig mooi zong. Capitol Records hoorde er ook wel wat in, voornamelijk in datgene wat later ‘camp’ ging heten: het was zó slecht, dat het weer leuk werd. En dus kreeg ze een platencontract. Het slechtste was trouwens nog niet goed genoeg: tijdens de opnames lieten ze de begeleidende band expres uit de maat spelen, of kozen gewoon de slechtste take uit. Hoe slechter, hoe beter.Dichterbij huis heb je Adriaan van Landschoot. Waarschijnlijk heb je nog nooit van hem gehoord – of toch wel, want al zolang ik bij de radio werk gebruik ik zijn muziek op de achtergrond. Eens in de zoveel tijd krijg ik de vraag: 'Wat draai jij nou als achtergrondliedje joh?'. Nou, een Belg die rijk werd in de textiel, dus. Met dat geld bekostigde hij zijn hobby, muziek. Dat ging vrij ver. Nadat hij een platenmaatschappij had opgericht wilde hij zijn producten aan de man brengen, maar hij vond reclames uitzenden op de zeezenders te duur. Hij richtte dus toen maar zijn eigen zender op, Radio Atlantis. En ja, als je een eigen platenmaatschappij hebt, wil je natuurlijk ook wel een keer zelf een plaat maken.Hij pakte het meteen groots aan. Hij richtte een eigen orkest op, het 'Adrivalan Orchestra', huurde een studio af en liet ze een paar lekkere moppies spelen. Denk André Rieu, maar dan een tikkie erger. 'Theme From Bonanza', 'By The Rivers Of Babylon', 'Strangers In The Night', en dat allemaal dus lekker dichtgesmeerd met veel violen. Niet om aan te horen, maar hij haalde er wel mooi de eerste plek in de Vlaamse hitlijst mee. Ontzettend leuk als je van muzak houdt. Of radiomaker bent en op zoek naar een achtergrondmuziekje...
