Op de verjaardag van frontman Bono staat Martijn Muijs even stil bij twee bijzondere U2-albums. Een column over de band die zichzelf vanuit niks omhoog heeft gewerkt, toen even naast de schoenen leek te gaan lopen en weer met beide benen terug op de grond kwam. Al dan niet met behulp van een heuse country god.Hoera, Bono mag 59 kaarsjes uitblazen! De zanger van U2, maar nog veel meer dan dat. Dat is ook precies het probleem dat menigeen met hem heeft, want Bono bemoeit zich graag overal mee. Vooral als het met politiek en bijbehorende wereldzaken te maken heeft. Pausen en presidenten; Bono is graag bij ze in de buurt. Wat dat betreft had ie zichzelf beter Bobo kunnen noemen.Naast het wereld verbeteren, verbeteren de bandleden ondertussen ook gewoon lekker de inhoud van hun portemonnee, dankzij de ingewikkelde brievenbusconstructie die toevallig in Amsterdam uitkomt. Tel daarbij vlagen van grootheidswaan op -iedereen met een iPhone ongevraagd met een nieuw album opzadelen, bijvoorbeeld- en je hebt een aardig setje ingrediënten voor de haatcocktail jegens Bono & co.
