Diepe gedachte van de dag: je hebt maar één kans om iets voor de allereerste keer mee te maken. Alles wat daarna komt is een tweede keer, derde keer of nog vaker. In een column van Veronica-dj Martijn wordt dat onderwerp nog eens goed benadrukt, onder meer met behulp van Jeff Buckley's legendarische allereerste (en meteen ook allerlaatste) studioalbum, 'Grace'.Het kenmerk van eerste keren is dat je ze maar één keer voor de eerste keer kan beleven. Soms is dat minder erg, als die eerste keer een tikkie tegenvalt (Verzin hier zelf een concreet voorbeeld bij). Dan zijn er nog de eerste keren die ronduit smerig zijn (Nee, niet dat - meer je eerste hijs aan een sigaret, je eerste slok bier), al kan het ook andersom: die sensatie van die eerste keer die je daarna nooit meer precies hetzelfde kunt beleven, domweg omdat die totale onbevangenheid, het niet weten wat er gaat komen, verdwenen is bij de tweede keer.Ga nooit een tweede keer op vakantie naar dat ene pittoreske vissersdorpje waar je zo heerlijk langs de branding hebt gelopen; de tweede keer valt je de stank van de visafslag namelijk wél op. Of de fout die ik maakte nadat ik sangria dronk tijdens een heerlijk zwoele zomeravond in Barcelona. Proberen die ervaring, eenmaal thuis, na te bootsen met een glaasje supermarkt-sangria in je eigen Vinexwijk-achtertuintje. Dat gaat dus niet werken. Zelfs bij een tweede keer in Barcelona, op exact datzelfde terras, zou zo’n zelfde glas sangria toch niet helemaal hetzelfde zijn: je zal het altijd vergelijken met die eerste keer.
